Blog językowy
Data: |
1 lutego 2010 r. |
Temat: |
Narracja |
Dzisiejszy odcinek bloga będzie miał charakter eksperymentalny. Przyjrzymy się trochę nietypowej lekturze w formie opowiadania. Każdy, kto zajmuje się dydaktyką języków obcych, z całym przekonaniem poleci czytanie w języku obcym jako jeden z najskuteczniejszych sposób poszerzania słownictwa, który prowadzi do zwiększenia kompetencji językowych. Problem w tym, że niestety niewiele osób korzysta z tego sposobu. Przyczyny mogą być różne - za trudne teksty, mało interesujące tematy, zbyt duża liczba stron lub po prostu ktoś nie lubi czytać. Na ten ostatni czynnik niewiele można poradzić, więc nie będę się nim zajmował.
Dlaczego czytanie jest tak ważne? Jest w nim coś więcej niż tylko poznawanie nowych słów i utrwalanie starych w nowych kontekstach. Mark Turner, profesor kognitywistyki w Case Western Reserve University, w swojej książce pt. The Literary Mind pisze:
Wyobrażenia narracyjne - opowieści - są podstawowym narzędziem myślenia. Racjonalne zdolności zależą od niego. To jest nasz główny sposób patrzenia w przyszłość, przewidywania, planowania i wyjaśniania. Większość z naszego doświadczenia, naszej wiedzy i naszego myślenia jest jakąś zorganizowaną historyjką.
Opowiadania są łatwiejsze do zapamiętania niż lista pojedynczych faktów, ponieważ pod wieloma względami odzwierciedlają sposób, w którym zapamiętujemy. Prof. Donald Norman w książce pt. Things that Make Us Smart pisze:
Opowiadania mają tę szczęśliwą możliwość uchwycenia dokładnie tych elementów, których inne metody nie obejmują. Logika próbuje uogólniać, pozbawić podejmowanie decyzji specyficznego kontekstu, aby usunąć je z subiektywnych emocji. Opowiadania wychwytują kontekst i wychwytują emocje. Opowiadania to ważne narzędzia poznawcze, ponieważ łączą w jednym kompaktowym opakowaniu informacje, wiedzę, kontekst i emocje.
W nauce języka obcego chodzi przede wszystkim właśnie o to unikalne połączenie kontekstu i emocji, o których wiadomo, że istotnie zwiększają możliwości zapamiętywania. Na moment wróćmy naszą pamięcią do czasów dzieciństwa. Jestem przekonany, że dobrze pamiętacie, jak z zapartym tchem słuchaliście opowiadań, które czytali lub opowiadali Wam rodzice. Co ciekawe, dzieciom nie wystarczy pojedyncze przeczytanie opowiadania, domagają się, aby czytać je dziesiątki razy. Po kilku czy kilkunastu czytaniach potrafią same kończyć zdania, a przypadkowe lub celowe pominięcie zdania lub fragmentu tekstu spotyka się z ostrą reakcją :)
Mam nadzieję, że przekonałem Was, że czytanie do dobra rzecz. Wiele osób po przeczytaniu paru akapitów odkłada książkę, bo czuje wyraźne zmęczenie. To jednak ciężka praca dla mózgu, gdy musi przetwarzać pisany tekst i to jeszcze w języku obcym. A jeśli tekst będzie nieodpowiedni dla poziomu czytelnika, dokładniej mówiąc zbyt trudny, to może już on kolejny raz po tę książkę nie sięgnąć. Co więc można zrobić, aby uczynić lekturę mniej męczącą, a równie emocjonującą? Po pierwsze, trzeba mieć naprawdę ciekawy, wciągający tekst. A po drugie, spójrzcie sami...
Uwaga: Po wskazanią myszką oznaczonych wyrażeń pojawi się ich tłumaczenie, a po kliknięciu usłyszycie ich wymowę.
– No wreszcie! – krzyknął młody mężczyzna i wskoczył do taksówki, która od razu ruszyła w drogę. – Co jest?! Gdzie jest moja siostra? – zapytał siedzącą obok kobietę, której nigdy w życiu nie widział na oczy.
– Wsiadł pan do złej taksówki – odparła zaskoczona młoda kobieta. – Czy mógłby pan zatrzymać taksówkę? Pomylił pan taksówki, a ja czekałam na mojego brata.
– Zatrzymać taksówkę? – krzyknął. – Nothing on earth can induce me to zatrzymania taksówki!
– Musi pan! Musi pan ją zatrzymać at once!
– Nie mogę. I’m late now i nie mam ani chwili do stracenia.
– Nie wysiądzie pan?
– Proszę się uspokoić.
– This is simply outrageous! – powiedziała młoda kobieta, chwytając za klamkę.
– Niech pani nie otwiera tych drzwi!
– Jest pan tchórzem!
– If I were a coward, I would stop this cab and get out. Jeszcze nic mnie nigdy nie przestraszyło tak, jak pani.
Kobieta spojrzała mu straight in the eyes, wciąż próbując otworzyć drzwi.
– Nie przyszło pani do głowy, że ta moja pomyłka jest dla mnie równie upokarzająca i niemiła, jak dla pani? Jeśli zatrzyma pani tę taksówkę, czyjeś życie will be ruined, i to nie o moje życie chodzi. Gdyby chodziło o moje życie, I wouldn’t hesitate.
– Powiedział pan, że you are in a hurry?
– Tak, strasznie się spieszę.
– Ja też i niestety thanks to your stupidity, muszę udać się w podróż bez mojego brata.
Nastał moment ciszy, po którym she turned towards him ponownie.
– Jak pan myśli, dokąd jedzie ta taksówka?
– Do Cortlandt Street?
Teraz dopiero uświadomił sobie, że to była jej taksówka, a on tylko kazał kierowcy jechać szybko. Pobladł i przycisnął twarz do szyby. All that he could see was błyski świateł, śnieg i ciemność. Spojrzał na nią błędnym wzrokiem – he was at her mercy.
Nie przemawiała jednak przez nią mściwość.
– Ja także jadę do Cortlandt Street, nie musi się pan martwić.
– Przypuszczam, że tak jak ja chce pani złapać prom Eden Limited.
– Tak – powiedziała chłodno. – Mój brat ma mój bilet i portmonetkę. What on earth shall I do?
Nagle taksówka się zatrzymała i bagażowy otworzył drzwi.
– Do Eden Limited? – zapytał. – You’d better hurry. Właśnie zamykają bramki.
– I co ja teraz zrobię, muszę wsiąść na ten prom, a nie mam ani grosza.
– W porządku, weźmie pani bilet mojej siostry – powiedział mężczyzna, hurriedly paying the cabman.
Czy zainteresował Was tekst? Czy czytanie było męczące? Jak poradziliście sobie z angielskimi wtrąceniami? Przeczytajcie ten tekst kilka razy w ciągu najbliższych paru dni (1-2 dziennie), sprawdzając tłumaczenie i odsłuchując nagrania. W następnym odcinku bloga będą ćwiczenia sprawdzające, a zarazem utrwalające, które pozwolą nam ocenić wynik tego eksperymentu.
Spis tematówPoprzedni tematNastępny temat
Komentarze do tego tekstu możesz znaleźć na forum.
© 2004-2024 Jacek Tomaszczyk & Piotr Szkutnik