Z poprzedniego odcinka wiemy, że zdania względne definiujące wprowadzają informację niezbędną do poprawnego rozumienia sensu wypowiedzi. Zdania względne niedefiniujące również wprowadzają informację przy pomocy zaimków względnych, ale jest to informacja dodatkowa, której usunięcie nie wpływa na sens wypowiedzi. Zdania niedefiniujące oddziela się przecinkami od zdania głównego.
Spójrzmy na przykład:
Zdanie względne niedefiniujące who is a nurse wprowadza wyłącznie dodatkową informację na temat podmiotu, który jest jednoznacznie zdefiniowany (Marek ma tylko jedną mamę). Usunięcie tego zdania nie wpływa na sens pozostałej części wypowiedzi: Mark's mother lives alone.
Cechy charakterystyczne zdań względnych niedefiniujących:
Przykłady:
Jeśli chcemy odnieść się do treści całego zdania głównego, a nie tylko do samego rzeczownika, wówczas używamy zaimka which poprzedzonego przecinkiem:
Zwróć uwagę, że w przypadku użycia which bez przecinka (tak jak to ma miejsce w zdaniach definiujących), zaimek ten będzie odnosił się do stojącego przed nim rzeczownika, a nie do całego zdania głównego.
Porównaj zdania:
Na koniec porównajmy jeszcze na jednym przykładzie zdania definiujące z niedefiniującymi.
Zdanie definiujące (bez przecinków).
Z tego zdania może wynikać, że byli też inni ludzie, którzy się nie spóźnili i zostali wpuszczeni. Zdanie więc definiuje grupę osób, która nie została wpuszczona.
Zdanie niedefiniujące (z przecinkami).
To zdanie informuje nas, że była tylko jedna grupa osób, która spóźniła się i nie została wpuszczona.
To tyle, jeśli chodzi o podstawowe informacje na temat zdań względnych. I hope my blog, which I like writing, will be giving you information that you are looking for.
© 2004-2024 Jacek Tomaszczyk & Piotr Szkutnik